Όποτε ένιωθα φόνο ή απελπισία, αυτό που με βοήθησε να παλέψω και να δω πέρα από αυτά που φοβόμουν ήταν το γεγονός ότι δεν έχασα την ελπίδα. Οι καλές αναμνήσεις, το να μιλώ με καλούς ανθρώπους, η προσευχή και η επίγνωση των δυνατών σημείων μου ήταν κάποια από τα στοιχεία που με βοήθησαν να συνεχίζω να τρέφω την ελπίδα. Έχω μάθει να θεωρώ τις αποθαρρυντικές φάσεις της ζωής ως προσωρινές στιγμές. Όποτε πλέον σκέφτομαι αυτές τις άσχημες στιγμές, τις βλέπω με διαφορετικό τρόπο. Στην ουσία, τα κατάφερα!